ΤΟΠΙΚΑ
Τα παλιά παντοπωλεία των Σερρών: Η καρδιά της γειτονιάς και της μνήμης
Πώς τα σερραϊκά παντοπωλεία έγραψαν τον δικό τους ανεξίτηλο κύκλο μέσα στον χρόνο
Πώς τα σερραϊκά παντοπωλεία έγραψαν τον δικό τους ανεξίτηλο κύκλο μέσα στον χρόνο
Σε μια εποχή πιο απλή και συλλογική, τα παλιά παντοπωλεία των Σερρών δεν εξυπηρετούσαν μόνο τις βασικές ανάγκες της
καθημερινότητας. Ήταν κομμάτι του κοινωνικού ιστού, της γειτονιάς, της εμπιστοσύνης.
Το παντοπωλείου του Κυριάκου Κεραμέως στην οδό Μεραρχίας (στη διασταύρωση με τη Σαράντα Εκκλησιών) είναι ένα
χαρακτηριστικό παράδειγμα. Το κατάστημα —δίπλα από την ισόγεια κατοικία της οικογένειας— στέγαζε όχι μόνο προϊόντα,
αλλά και ζωές, μνήμες, παιδικές φωνές.
Τι ήταν τα παντοπωλεία για τις Σέρρες
-Καθημερινά σημεία συνάντησης: Οι γείτονες αντάλλασσαν κουβέντες, νέα, και συχνά αποφάσεις — από το τι θα μαγειρευτεί
μέχρι ποιος παντρεύεται.
-Οικογενειακές επιχειρήσεις: Κάθε κατάστημα είχε προσωπικό χαρακτήρα. Το όνομα του ιδιοκτήτη ήταν και η εγγύηση ποιότητας
και εμπιστοσύνης.
-Ανθρώπινη εξυπηρέτηση: Από τα βερεσέδια έως την πίστωση "γνωριμίας", όλα γίνονταν χωρίς χαρτιά — μόνο με λόγο.
-Πλούσια ποικιλία σε είδη: Όσπρια, ζάχαρη, σαπούνι, κρασί, αλάτι, ακόμα και παιδικά παιχνίδια – όλα σε ένα μικρό μαγαζάκι.
Ορισμένα από τα πιο γνωστά σερραϊκά παντοπωλεία του 20ού αιώνα
-Το παντοπωλείο Κυριάκου Κεραμέως, στη φωτογραφία – σημείο αναφοράς της οδού Μεραρχίας.
-Το κατάστημα της οικογένειας Παπαϊωάννου, κοντά στο Κεντρικό Πάρκο.
-Το παντοπωλείο Τσακμάκη, που εξυπηρετούσε μεγάλο μέρος της Άνω Πόλης.
-Το κατάστημα Καραμανλή, στη γειτονιά του Αγίου Γεωργίου, γνωστό για τα κρασιά και τα μπαχαρικά του.
Σε σύγκριση με το σήμερα
Τα περισσότερα παντοπωλεία χάθηκαν με την άνοδο των σούπερ μάρκετ και της "μαζικής εξυπηρέτησης". Σήμερα, λίγα μόνο διατηρούνται,
κυρίως ως είδη delicatessen ή τουριστικής φύσης, χωρίς όμως το ίδιο κοινωνικό αποτύπωμα. Όμως η νοσταλγία για την αυθεντικότητα τους
παραμένει ισχυρή. Οι άνθρωποι αναζητούν και πάλι την προσωπική επαφή και την ποιότητα, όπως τότε.
Ευχή
Τα παντοπωλεία των Σερρών άφησαν πίσω τους μια πολιτισμική και συναισθηματική κληρονομιά. Στα ράφια τους, εκτός από τρόφιμα,
υπήρχε η αίσθηση της ασφάλειας, της οικειότητας, της συνέχειας. Και αν τα ρολά τους κατέβηκαν, η ιστορία τους δεν τελείωσε.
Συνεχίζει να ζει σε φωτογραφίες σαν αυτή, σε αφηγήσεις παλιών, σε βλέμματα νοσταλγικά. Γιατί εκεί, σε ένα μικρό μαγαζί,
βρισκόταν η ψυχή μιας πόλης.
Α.Σπ.
καθημερινότητας. Ήταν κομμάτι του κοινωνικού ιστού, της γειτονιάς, της εμπιστοσύνης.
Το παντοπωλείου του Κυριάκου Κεραμέως στην οδό Μεραρχίας (στη διασταύρωση με τη Σαράντα Εκκλησιών) είναι ένα
χαρακτηριστικό παράδειγμα. Το κατάστημα —δίπλα από την ισόγεια κατοικία της οικογένειας— στέγαζε όχι μόνο προϊόντα,
αλλά και ζωές, μνήμες, παιδικές φωνές.
Τι ήταν τα παντοπωλεία για τις Σέρρες
-Καθημερινά σημεία συνάντησης: Οι γείτονες αντάλλασσαν κουβέντες, νέα, και συχνά αποφάσεις — από το τι θα μαγειρευτεί
μέχρι ποιος παντρεύεται.
-Οικογενειακές επιχειρήσεις: Κάθε κατάστημα είχε προσωπικό χαρακτήρα. Το όνομα του ιδιοκτήτη ήταν και η εγγύηση ποιότητας
και εμπιστοσύνης.
-Ανθρώπινη εξυπηρέτηση: Από τα βερεσέδια έως την πίστωση "γνωριμίας", όλα γίνονταν χωρίς χαρτιά — μόνο με λόγο.
-Πλούσια ποικιλία σε είδη: Όσπρια, ζάχαρη, σαπούνι, κρασί, αλάτι, ακόμα και παιδικά παιχνίδια – όλα σε ένα μικρό μαγαζάκι.
Ορισμένα από τα πιο γνωστά σερραϊκά παντοπωλεία του 20ού αιώνα
-Το παντοπωλείο Κυριάκου Κεραμέως, στη φωτογραφία – σημείο αναφοράς της οδού Μεραρχίας.
-Το κατάστημα της οικογένειας Παπαϊωάννου, κοντά στο Κεντρικό Πάρκο.
-Το παντοπωλείο Τσακμάκη, που εξυπηρετούσε μεγάλο μέρος της Άνω Πόλης.
-Το κατάστημα Καραμανλή, στη γειτονιά του Αγίου Γεωργίου, γνωστό για τα κρασιά και τα μπαχαρικά του.
Σε σύγκριση με το σήμερα
Τα περισσότερα παντοπωλεία χάθηκαν με την άνοδο των σούπερ μάρκετ και της "μαζικής εξυπηρέτησης". Σήμερα, λίγα μόνο διατηρούνται,
κυρίως ως είδη delicatessen ή τουριστικής φύσης, χωρίς όμως το ίδιο κοινωνικό αποτύπωμα. Όμως η νοσταλγία για την αυθεντικότητα τους
παραμένει ισχυρή. Οι άνθρωποι αναζητούν και πάλι την προσωπική επαφή και την ποιότητα, όπως τότε.
Ευχή
Τα παντοπωλεία των Σερρών άφησαν πίσω τους μια πολιτισμική και συναισθηματική κληρονομιά. Στα ράφια τους, εκτός από τρόφιμα,
υπήρχε η αίσθηση της ασφάλειας, της οικειότητας, της συνέχειας. Και αν τα ρολά τους κατέβηκαν, η ιστορία τους δεν τελείωσε.
Συνεχίζει να ζει σε φωτογραφίες σαν αυτή, σε αφηγήσεις παλιών, σε βλέμματα νοσταλγικά. Γιατί εκεί, σε ένα μικρό μαγαζί,
βρισκόταν η ψυχή μιας πόλης.
Α.Σπ.
#SerresParatiritis
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
