Η τραγωδία των Τεμπών δεν είναι απλώς ένα πολύνεκρο δυστύχημα. Είναι η πιο σκληρή απόδειξη της διαχρονικής ανευθυνότητας του κράτους και της συστηματικής συγκάλυψης που επιχειρείται κάθε φορά που η αλήθεια αγγίζει την εξουσία. Ένα έγκλημα με πολλαπλούς ενόχους, που αντί να φωτιστούν, παραμένουν στο σκοτάδι χάρη σε ένα πλέγμα πολιτικών και θεσμικών παρεμβάσεων.

Μπροστά σε αυτή την κατάρρευση εμπιστοσύνης, αναδύεται το αίτημα για έναν νέο Σαρτζετάκη. Έναν δικαστικό λειτουργό με το κύρος και την ακεραιότητα του ανακριτή που, στην υπόθεση της δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη, αρνήθηκε να συμμορφωθεί με τις πολιτικές πιέσεις και τόλμησε να αναζητήσει την αλήθεια, κόντρα σε ένα πανίσχυρο παρακράτος. Τότε, η στάση του συνέβαλε καθοριστικά στην αποκάλυψη μιας ενορχηστρωμένης συνωμοσίας.

Σήμερα, το ζητούμενο είναι το ίδιο: θα βρεθεί δικαστής που θα υψώσει το ανάστημά του απέναντι στις οδηγίες και στις σκοπιμότητες; Ή θα δούμε τη Δικαιοσύνη να σέρνεται, μετατρεπόμενη σε προέκταση της πολιτικής εξουσίας; Ήδη η εξαίρεση πολιτικών προσώπων από το κατηγορητήριο έχει προκαλέσει οργή και εύλογη καχυποψία. Γιατί μια τραγωδία που συγκλόνισε το πανελλήνιο να οδηγείται σε δικαστικές αίθουσες χωρίς να ακουμπά τους πραγματικούς υπεύθυνους;

Οι πιθανότητες να βρεθεί ένας αδέκαστος ανακριτής ή δικαστής που θα συγκρουστεί με το κατεστημένο μοιάζουν ελάχιστες. Όμως, αν αυτό δεν συμβεί, τότε η Δικαιοσύνη θα συμπαρασυρθεί στην ίδια πολιτική, θεσμική και ηθική καταβαράθρωση που χαρακτηρίζει το καθεστώς Μητσοτάκη. Και τότε, η ήττα δεν θα είναι μόνο της αλήθειας· θα είναι ήττα της ίδιας της Δημοκρατίας.

Η αλήθεια για τα Τέμπη δεν είναι υπόθεση τεχνικών πορισμάτων ούτε νομικών τυπικοτήτων. Είναι ζήτημα ιστορικής ευθύνης. Αν δεν αποδοθούν ευθύνες σε όλους, χωρίς εξαιρέσεις και παραθυράκια, τότε η χώρα θα έχει αποδεχθεί ξανά ότι η ατιμωρησία είναι το θεμέλιο του πολιτικού της συστήματος. Και η ατιμωρησία δεν είναι απλή αδυναμία· είναι συνενοχή.

Η ελληνική κοινωνία ζητά, λοιπόν, το αυτονόητο: έναν δικαστή που θα σταθεί στο ύψος της Ιστορίας. Έναν νέο Σαρτζετάκη, όχι για να υμνηθεί αλλά για να υπερασπιστεί την ίδια τη Δικαιοσύνη. Για να μην είναι οι νεκροί των Τεμπών θύματα μιας διπλής δολοφονίας – της εγκληματικής αμέλειας και της πολιτικής συγκάλυψης.