ΣΗΜΕΙΑ ΑΙΧΜΗΣ

Ανικανότητα ή εξυπηρέτηση συμφερόντων ; Γράφει ο Πασχάλης Τόσιος

Για ποιο λόγο το πολιτικό προσωπικό είναι κατά μέσο όρο υποδεέστερο των απαιτήσεων και των προβλημάτων που καλείται να αντιμετωπίσει ;

Για ποιο λόγο το πολιτικό προσωπικό είναι κατά μέσο όρο υποδεέστερο των απαιτήσεων και των προβλημάτων που καλείται να αντιμετωπίσει ;

Η ποιότητα του πολιτικού προσωπικού και των πολιτικών επιλογών που αυτό προωθεί αποτελούν αναπόφευκτα μια ενότητα .Αδύναμοι πολιτικοί συχνά δεν είναι σε θέση να επιλέξουν εναλλακτικές πολιτικές και ωθούνται εύκολα στην πεπατημένη .Εξίσου εύκολα υποχωρούν και υποτάσσονται στις απαιτήσεις των εχόντων και των κατεχόντων ,αδύναμοι να υπερασπιστούν το δημόσιο συμφέρον, και δω γεννάται ένα μεγάλο ερώτημα:

✓ Για ποιο λόγο το πολιτικό προσωπικό είναι κατά μέσο όρο υποδεέστερο των απαιτήσεων και των προβλημάτων που καλείται να αντιμετωπίσει ;

✓Το ερώτημα που θέτω κάθε άλλο παρά αγνοεί το γεγονός ότι υπάρχουν ,ασφαλώς και εξαιρετικοί πολιτικοί που τιμούν και καταξιώνουν την πολιτική ζωή του τόπου μας .Θεωρώ πως οι λόγοι αδυναμίας πολλών πολιτικών στελεχών εντοπίζονται κυρίως σε δυο διαδικασίες: Στην επιλογή και ανάδειξη στελεχών στις παρατάξεις και στις πιέσεις εξωθερμικών κύκλων από τους οποίους εξαρτώνται ορισμένες παρατάξεις και οι ηγεσίες τους. Σήμερα στις κομματικές παρατάξεις μπορεί να αναδεχτεί κάποιος αρκεί να μάθει καλά το παιχνίδι των εσωπαραταξιακων αντιθέσεων και της εσωπαραταξιακης ιντρικας .Να γνωρίζει ποτέ θα καθυβρίσει και θα μειώσει τον «απέναντι του» ,ιδιαίτερα αν ο τελευταίος διαθέτει περισσότερα προσόντα από εκείνον .Προκειμένου δε να το επιτύχει, πρέπει να γνωρίζει καλά την τεχνική του αυλοκόλακα .Με αυτόν το τρόπο ,στις παρατάξεις αναδεικνύονται συχνά υποτελείς ,ευχάριστοι και ασπόνδυλοι αυλικοί και όχι πολιτικοί με προσωπικότητα , αξιοσύνη ,ικανότητα και ακεραιότητα .Το γεγονός αυτό το πληρώνουν εν τέλει οι πολίτες και ο τόπος μας .

✓ Οι άσπονδοι αυλικοί δεν μετρούν το ανάστημα τους ως προς τα πραγματικά προβλήματα του τόπου ,αλλά με το ποσό μειωτικά μιλούν και σχολιάζουν τους άλλους .Ειδικεύονται στο κουτσομπολιό ,την ύβρη ,την κολακεία ,όχι όμως στην λύση των πραγματικών προβλημάτων .Όχι στην συγκρότηση στρατηγικών και εναλλακτικών δυνατοτήτων για την χώρα μας .
Με αυτά του τύπου τα προσόντα μπορούν μεν να κάνουν καριέρα στις παρατάξεις τους αλλά όταν «επιτέλους» κατακτήσουν θέσεις δημόσιας ευθύνης (Υπουργοί,δήμαρχοι ,αντιδήμαρχοι, δημοτικοί σύμβουλοι ,αντιπεριφεριαρχες, περιφερικοί σύμβουλοι),τότε είναι ανίκανοι να λύσουν ορθολογικά δημοκρατικά οποιοδήποτε ουσιαστικό πρόβλημα .

✓Θεμελιακό αρνητικό ρόλο στην επιλογή πολιτικού προσωπικού παίζει επίσης , η Διαπλοκή ιδιαίτερα μέσω τον τοπικών ΜΜΕ που ελέγχει. Εκείνο που κάνει η διαπλοκή μέσω των ΜΜΕ που ελέγχει ,είναι να υπερ-προβαλει ως σημαντικούς , απαραίτητους και χρήσιμους γι’αυτή, πολιτικούς και να υβρίζει όσους δεν μπορεί να ελέγξει.

✓Τα πολιτικά στελέχη μπορεί να προκύψουν από πολλούς δρόμους .μέσα από μαζικά κινήματα ,πολιτικές και ιδεολογικές αντιπαραθέσεις ,από την επιστήμη και την επιτυχία στην επαγγελματική τους ζωή ,γεγονός που δεν συμβαίνει δυστυχώς σήμερα στον βαθμό που χρειάζεται η πολιτική ζωή του τόπου, ώστε να υπάρξει ποιοτική αναβάθμιση του πολιτικού προσωπικού.

✓Ο λαός μας διδάσκει απλά με την παροιμία ‘όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια’. Δηλαδή ,ότι , σε αυτή την περίπτωση ,ο πολιτικός θεωρεί ως πολιτικά αναγκαίο αυτό που μπορεί αυτός να κάνει ή ορθότερα ,ενδιαφέρεται να κάνει και όχι αυτό που απαιτεί η ζωή . Κριτήριο δράσης του δεν είναι τα προβλήματα στα οποία οφείλει να λύσει η πολιτική .Αναζητώντας βολικές λύσεις με τεράστιο κόστος για τους πολίτες ,δηλαδή  «λύσεις- μη λύσεις» , που τελικά εκδικούνται στο διάβα του χρόνου την κοινωνία που εμπιστεύεται τέτοιους πολιτικούς

Πασχάλης θ. Τόσιος