ΣΗΜΕΙΑ ΑΙΧΜΗΣ

Γηρασμένη νεολαία Του Διονύση Γ. Γράψα

 Μαθητές που ήδη από σχετικά μικρή ηλικία, βιώνουν μια ζωή με ουκ ολίγες παροχές που οι γονείς τους προσφέρουν, καθώς και εκείνοι επιθυμούν για τα βλαστάρια τους “το κάτι παραπάνω “. Τι πετυχαίνουν αντ'αυτου; Επαναπαυση, μοιρολατρια και ένα κακώς εννοούμενο “βόλεμα” που παθητικοποιει τους νέους ακόμα περισσότερο, στερωντας τους την ικανότητα να δουν τον κόσμο μέσα από τα δικά τους μάτια 

 Μαθητές που ήδη από σχετικά μικρή ηλικία, βιώνουν μια ζωή με ουκ ολίγες παροχές που οι γονείς τους προσφέρουν, καθώς και εκείνοι επιθυμούν για τα βλαστάρια τους “το κάτι παραπάνω “. Τι πετυχαίνουν αντ'αυτου; Επαναπαυση, μοιρολατρια και ένα κακώς εννοούμενο “βόλεμα” που παθητικοποιει τους νέους ακόμα περισσότερο, στερωντας τους την ικανότητα να δουν τον κόσμο μέσα από τα δικά τους μάτια 

Όλο και περισσότερο μέσα στις υπάρχουσες συνθήκες πολλοί αναμασουν κλισέ εκφράσεις, περί “δυναμικών νέων” και “γενιάς  που θα χαράξει το μελλον”. Ιδιαίτερα μάλιστα σε προεκλογικές περιόδους, το φαινόμενο εντείνεται επικίνδυνα. Όσοι επιμένουν σε αυτήν την θέση βέβαια, αγνοούν σε μεγάλο βαθμό την πραγματικότητα.  Που είναι σκληρή, αλλά πανταχού παρούσα.

 Οι νεολαιοι της σημερινής εποχής σε τίποτα δεν θυμίζουν άλλες γενιές. Και αυτό κατά βάση είναι θετικό.  Η προσκόλληση σε παλιές μεθόδους και αντιλήψεις δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί ως κάτι ελπιδοφόρο.  Όμως την ίδια στιγμή,  στερούνται οραμάτων, στοχοθεσιας και υψηλού βαθμού αυτεπιγνωσης. Δεν έχουν αξιολογήσει επαρκώς την θέση τους στην κοινωνία και τον κόσμο. Εγκλωβισμενοι στον μικρόκοσμο των ατελείωτων μαθητικών υποχρεώσεων και της τυποποιημένης πνευματοκτονας διασκέδασης.Μαθητές που ήδη από  σχετικά μικρή ηλικία, βιώνουν μια ζωή με ουκ ολίγες παροχές που οι γονείς  τους προσφέρουν, καθώς και εκείνοι επιθυμούν για τα βλαστάρια τους “το κάτι παραπάνω “. Τι πετυχαίνουν αντ'αυτου; Επαναπαυση, μοιρολατρια και ένα κακώς εννοούμενο “βόλεμα” που παθητικοποιει τους νέους ακόμα περισσότερο, στερωντας τους την ικανότητα να δουν τον κόσμο μέσα από τα δικά τους μάτια 

Και αυτή η αδιαφορία εκφράζεται σε πολλές μορφές. Αδυναμία πρόσληψης της πληροφορίας , ένταξη σε ένα πιεστικο σχολικό πρόγραμμα με πολύ διάβασμα αλλά ελάχιστη κατανόηση, την στιγμή που βρίσκονται σε μια ηλικία που η ελεύθερη έκφραση και η φαντασία βρίσκονται στο αποκορύφωμά τους.

Πως μπορεί μια κοινωνία να αισιοδοξεί μέσα στα δεδομένα προβλήματα της , όταν το υγιεστερο κομμάτι της δεν ενημερώνεται, αγνοεί τις εξελίξεις στη δημόσια ζωή και έλκυεται περισσότερο από τις σειρήνες  της κακοπληρωμενης και αβέβαιης εργασίας, παρά από τις σπουδές και την ηθική ολοκλήρωση;

Λύσεις υπάρχουν και ειναι πολλές αρκεί να υπάρχει η πρόθεση και η ισχυρή βούληση για αλλαγή των υφιστάμενων καταστάσεων.  Η συμμετοχικοτητα, ο εθελοντισμός, η βιωματική μάθηση αποτελούν εκείνα τα εργαλεία που θα δείξουν στα παιδιά ένα άλλο δρόμο. Και θα τους ανοίξει ορίζοντες για μια άλλη αντιληψη του εαυτού τους και του κόσμου στον οποίο ζουν και δραστηριοποιούνται

Ο Διονύσης Γ. Γράψας είναι ιστορικός.