ΣΗΜΕΙΑ ΑΙΧΜΗΣ

Η αρχή του διχασμού και τα εγκλήματα κατά των Βενιζελικών

Το Κωνσταντινο-Μεταξικό καθεστώς- αφού παρέδωσε τον Μάϊο του 1916 τα Οχυρά Ρούπελ στους Γερμανοβουλγάρους, μεθόδευσε τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς την παράδοση της Ανατολικής Μακεδονίας στους Βούλγαρους και τον Σεπτέμβριο την υπό τον Σ/χη Ιωάννη Χατζόπουλο, ατιμωτική παράδοση του Δ! Σ.Σ στους Γερμανούς του Κάϊζερ Γουλιέλμου Β!, για να μεταφερθούν αξιωματικοί και οπλίτες του σε «χρυσή αιχμαλωσία» στο Γκαίρλιτς

A⁺ A^-

Το Κωνσταντινο-Μεταξικό καθεστώς- αφού παρέδωσε τον Μάϊο του 1916 τα Οχυρά Ρούπελ στους Γερμανοβουλγάρους, μεθόδευσε τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς την παράδοση της Ανατολικής Μακεδονίας στους Βούλγαρους και τον Σεπτέμβριο την υπό τον Σ/χη Ιωάννη Χατζόπουλο, ατιμωτική παράδοση του Δ! Σ.Σ στους Γερμανούς του Κάϊζερ Γουλιέλμου Β!, για να μεταφερθούν αξιωματικοί και οπλίτες του σε «χρυσή αιχμαλωσία» στο Γκαίρλιτς

A⁺ A^-

Η Ιστορία καταγράφει στο ημερολόγιο της την 18η Νοεμβρίου, ως την ημέρα καμπής στην ολέθρια πορεία που οδήγησε στον Εθνικό Διχασμό, που τυπικά μόνον αναφέρεται στην περίοδο 1915-1917, η οποία ουσιαστικά έληξε με την καταδίκη και οριστική έξωση της Βασιλείας, με το Δημοψήφισμα του Δεκεμβρίου 1974.

Το Κωνσταντινο-Μεταξικό καθεστώς- αφού παρέδωσε τον Μάϊο του 1916 τα Οχυρά Ρούπελ στους Γερμανοβουλγάρους, μεθόδευσε τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς την παράδοση της Ανατολικής Μακεδονίας στους Βούλγαρους και τον Σεπτέμβριο την υπό τον Σ/χη Ιωάννη Χατζόπουλο, ατιμωτική παράδοση του Δ! Σ.Σ στους Γερμανούς του Κάϊζερ Γουλιέλμου Β!, για να μεταφερθούν αξιωματικοί και οπλίτες του σε «χρυσή αιχμαλωσία» στο Γκαίρλιτς στα γερμανοπολωνικά σύνορα-οργάνωσε το βράδυ της 18ηςΝοεμβρίου 1916 ένα πραγματικό πογκρόμ εις βάρος των στελεχών, βουλευτών κι απλών ψηφοφόρων του Κόμματος των Φιλελευθέρων του Ελευθερίου Βενιζέλου.

Με πρόσχημα τον κανονιοβολισμό στρατιωτικών στόχων στην Αθήνα από τον στόλο της Αντάντ, μετά την αθέτηση της υπόσχεσης-δέσμευσης του Κωνσταντίνου να παραδώσει έναν συμβολικό αριθμό στρατιωτικού εξοπλισμού, το υπ΄αυτόν και τον Ιωάννη Μεταξά καθεστώς διαβουκολώντας τους απλούς πολίτες των Αθηνών, έστρεψαν την οργή τους κατά των «μισητών Φράγκων και του πιστού οργάνου τους, του προδότη Βενιζέλου».

Με εκτελεστικά όργανα τους πραιτωριανούς του καθεστώτος, τους διαβόητους Επίστρατους-πρόπλασμα των φασιστικών ορδών που μερικά χρόνια μετά παρήλαυναν στους δρόμους της Ευρώπης-αιματοκύλησαν για τέσσερις ημέρες την Αθήνα.

Κάλυψη

Υπό την υψηλή εποπτεία του μετέπειτα δικτάτορος Μεταξά, την στενή συνεργασία βασιλικών αξιωματικών και την καθοδήγηση του Ελληνογερμανού δικηγόρου Έσλιν, οι Επίστρατοι δολοφόνησαν 35 πολίτες, κακοποίησαν άνω των 1.000, κατέστρεψαν και λεηλάτησαν 500 οικίες και καταστήματα Βενιζελικών και έκλεισαν 31 εφημερίδες, φίλα προσκείμενες στον Βενιζέλο.

Το έγκλημα καλύφθηκε πλήρως από συνεργαζόμενους ανώτερους και ανώτατους δικαστικούς λειτουργούς, με την ντροπιαστική αιτιολογία, «ο φονεύων βενιζελικόν, δεν φονεύει άνθρωπον»!

Από το παρακρατικό όργιο της Βασιλο-μεταξικής δικτατορίας δεν ήταν δυνατόν να απουσιάσει η επίσημος Εκκλησία, με τον επικεφαλής της, τον Αρχιεπίσκοπο Θεόκλητο, να οργανώνει στις 12 Δεκεμβρίου στο Πεδίον του Άρεως «τελετή» αφορισμού του Βενιζέλου, ωρυόμενος, «κατά Ελευθερίου Βενιζέλου φυλακίσαντος αρχιερείς και επιβουλευθέντος την βασιλείαν και την πατρίδα ανάθεμα έστω. Ανάθεμα και αιώνια κατάρα στον προδότη Βενιζέλο».

Ο πολυπράγμων και πολυγραφότατος Φίλιππος Στ. Δραγούμης-κατά κυριολεξία αυλόδουλος-στο «Ημερολόγιο. Διχασμός 1916-1919», εμφανίζει το όργιον αίματος ως αντίδραση του αγνού λαού στους Αγγλογάλλους: «Ξυπνά η παλιά έχτρα που κοιμόταν μέσα μας από τές Σταυροφορίες ενάντια στους Φράγκους. Το αίσθημα της προσβλημένης φιλοτιμίας και της απειλούμενης ελευθερίας και ανεξαρτησίας μας πλημμυρίζει». Κι αποδίδει το αιματηρό πογκρόμ στην δράση βενιζελικών πολιτών, «πυροβολούσαν μέσα από τα σπίτια τους».

Ο Φ. Δραγούμης, αποσιωπώντας πλήρως τον φρικτό βασανισμό του 70χρονου Δημάρχου Αθηναίων-και μεγάλου εθνικού ευεργέτη-Εμμανουήλ Μπενάκη, επιχαίρει για το κλείσιμο των εφημερίδων, «ευτυχώς οι εφημερίδες δεν φοβερίζουν τον κόσμο όλο μετά το αναπόφευχτο ξεκαθάρισμα που γίνηκε».

Ο χαρακτηρισμός «προδότης» είναι ο επιεικέστερος που αποδίδει στον Ελευθέριο Βενιζέλο, την ίδια ώρα που ο πατέρας του, πρώην πρωθυπουργός Στέφανος Δραγούμης, δεν ντρεπόταν να αποκαλέσει σε άρθρο του, τον δημιουργό της σύγχρονης Ελλάδας, «υστερικόν ερμαφρόδιτον».

Τα «Νοεμβριανά» του 1916 ήταν ένας μεγάλος κρίκος, ένα κομβικό σημείο σε μια μακρά πορεία διχασμού, με διακριτές στάσεις την Μεταξική δικτατορία του 1936, τον Εμφύλιο του 1946-49, την χούντα της 21ηςΑπριλίου 1967.

Σελίδες αισχύνης που δεν διδάσκονται και μεθοδευμένα καταχωνιάστηκαν στο εθνικό υποσυνείδητο.