Το αφήγημα του Μαξίμου περί «σταθερότητας» επικαλέστηκε ο πρώην υπουργός των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, Ανδρέας Λοβέρδος, προκειμένου να δικαιολογήσει τη μεταγραφή του στη Νέα Δημοκρατία.

«Είχαμε μιλήσει με τον πρωθυπουργό μετά τον ανασχηματισμό του Μαρτίου, τότε με την αναταραχή στα Τέμπη, και του είχα πει πως αυτό που κυριαρχεί  “να φύγει ο Μητσοτάκης και θα δούμε μετά” με πάει πίσω στο 2012 και η χώρα δεν μπορεί να το ξαναπεράσει αυτό», είπε ο κ. Λοβέρδος μιλώντας στον ΣΚΑΪ.

Συνεχίζοντας ανέφερε: «Η Γαλλία σου δίνει ένα παράδειγμα για το τι μπορείς να πάθεις και η Ελλάδα δεν είναι Γαλλία. Συνεπώς, η σταθερότητα είναι μια πολιτική επιλογή, αναγκαία και εγώ την υπηρετώ». Παράλληλα, έσπευσε να σημειώσει πως η «αστάθεια προκύπτει από την ακυβερνησία».

Για τη χρονική συγκυρία της ένταξής του στη ΝΔ, υποστήριξε ότι η επιλογή του «δεν έγινε στην περίοδο του 41%» αλλά τώρα «στα δύσκολα», ενώ άφησε αιχμές κατά του Νίκου Ανδρουλάκη, λέγοντας πως οι πολίτες δεν τον βλέπουν ως εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.

Ο ίδιος παραδέχτηκε πως «το deal έκλεισε τον Ιούνιο», ενώ τόνισε ότι θα δώσει μάχη σταυρού στο Νότιο Τομέα Αθηνών.

Ο Ανδρέας Λοβέρδος προσπαθεί να βαφτίσει τη μεταγραφή του στη ΝΔ «πράξη εθνικής ευθύνης». Στην πραγματικότητα, όμως, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια προσωπική πολιτική διάσωση. Επικαλείται τη «σταθερότητα» την ίδια ώρα που η κυβέρνηση Μητσοτάκη βυθίζει τη χώρα στην ανασφάλεια: κοινωνική, οικονομική, θεσμική.

Ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ ξεχνά ότι η «σταθερότητα» που ο ίδιος υπηρέτησε το 2012 έφερε Μνημόνια, περικοπές και εθνική ταπείνωση. Τώρα, επιλέγει να ταυτιστεί με τον πρωθυπουργό που ευθύνεται για το έγκλημα των Τεμπών, για το σκάνδαλο των υποκλοπών, για την ασφυκτική ακρίβεια που λιώνει τα εισοδήματα των πολιτών. Αν αυτό είναι «σταθερότητα», τότε μιλάμε για μια σταθερή πορεία προς τη φτωχοποίηση και την απαξίωση της δημοκρατίας.

Όσο για το αφήγημα «ήρθα στα δύσκολα», περισσότερο θυμίζει ανέκδοτο παρά σοβαρή πολιτική τοποθέτηση. Ο κ. Λοβέρδος δεν ήρθε στα δύσκολα της κοινωνίας, αλλά στα δύσκολα της Νέας Δημοκρατίας, που βλέπει τη φθορά της εξουσίας να γιγαντώνεται και χρειάζεται πρόθυμους «μεταγραφές» για να παρουσιάσει εικόνα διεύρυνσης.

Ο Μητσοτάκης από την πλευρά του πανηγυρίζει για μια ακόμη ενσωμάτωση πρώην στελέχους του ΠΑΣΟΚ, επιβεβαιώνοντας ότι η στρατηγική του δεν είναι η παραγωγή πολιτικής αλλά η απορρόφηση προσώπων για να διατηρήσει την εξουσία του.

Η αλήθεια είναι ότι αυτή η «συμμαχία» δεν στηρίζει τη σταθερότητα της χώρας. Στηρίζει τη σταθερότητα της καρέκλας του πρωθυπουργού και του πολιτικού ναρκισσισμού του Ανδρέα Λοβέρδου.