Αποκαλυπτικό, είναι αυτό που συμβαίνει μετά τις αποκαλύψεις. Η έκπληξη των δημοσιολογούντων για όσα φαίνεται ότι γίνονταν και ίσως εξακολουθούν να γίνονται. Κυρίως για την έκτασή τους. Για όλο το πλάτος, το μήκος και το ύψος που καταλαμβάνει η διαφθορά, που ανθεί σε αυτόν τον τόπο ως άλλη… φαιδρά πορτοκαλέα.

Σήμερα επιχειρείται να πληγεί αυτός που πρώτος προσπάθησε να βάλει μια τάξη στις σχέσεις κράτους- ΜΚΟ, από την πριν το 2004 περίοδο.Επιχειρείται να πληγεί αυτός που η κυβέρνησή του έφερε το θέμα στη Βουλή για έλεγχο.Επιχειρείται να πληγεί αυτός που επί των ημερών τής κυβέρνησής του οδήγησε την υπόθεση σε διερεύνηση από τις αρμόδιες αρχές.

Πολιτικοί, δημοσιογράφοι, παράγοντες και παραγοντίσκοι που μια ζωή είναι χωμένοι στα βαθιά και στα παρασκήνια της κάθε εξουσίας και παραεξουσίας απορούν και εξίστανται για το μέγεθος του προβλήματος.

Διότι όσο η έρευνα, οι εισαγγελείς και οι ανακριτές κατεβαίνουν χαμηλότερα –στο κάτω κάτω δεν μπορούσαν να τα πιάσουν όλοι από τρία… υποβρύχια που γέρνουν- τόσο περισσότερο θα μεγαλώνει ο κύκλος των εμπλεκόμενων προσώπων.για «στημένα» και «κατασκευασμένα» θέματα, τα οποία στη συνέχεια «αναδεικνύονται».

Καταφεύγουν «σε γελοιότητες και ψεύδη χωρίς προηγούμενο για να χτυπήσουν τον Γιώργο Παπανδρέου». Επιθέσεις που, όπως λέει, προέρχονται από «δήθεν αναμάρτητους», αλλά γνωστούς «αμαρτωλούς.
Ορισμένοι σχολιαστές που μετέχουν σε αυτές τις επιθέσεις κατά του πρώην πρωθυπουργού, που γνωρίζουν τι συμβαίνει πραγματικά, αλλά προσποιούνται άγνοια, έχουν διαψευστεί πολλές φορές, αλλά δεν έχουν ζητήσει συγνώμη, γιατί στόχος τους «είναι να μείνει η μουτζούρα», και γιατί «έχουν μάθει να ενοχοποιούν».

Η υποκριτική είναι τέχνη δύσκολη και όσοι πετυχαίνουν υψηλές επιδόσεις είναι αξιοθαύμαστοι. Οι υποκριτές είναι απλώς άξιοι της μοίρας τους άνθρωποι. Κάποιοι απ’ αυτούς καταλήγουν να δίνουν αποτυχημένα ρεσιτάλ, για τις ανάγκες της δημόσιας παρουσίας τους, που σηματοδοτεί μεροκάματο. Αραγε πώς να νιώθουν βλέποντας τον εαυτό τους σε βίντεο ή διαβάζοντας τα κείμενά τους εκ των υστέρων;

Δ.Φ.