Μια πράξη εσωτερικού(υποχρεωτικού) δανεισμού  από φορείς της Γενικής Κυβέρνηση η οποία ξεσήκωσε την μήνη της αντιπολίτευσης. 

Λησμόνησαν(!) προφανώς ότι την είχαν δρομολογήσει οι ίδιοι.  Προβλέπεται ήδη από την έκθεση αξιολόγησης του δεύτερου προγράμματος προσαρμογής τον Απρίλιο του 2014 που έχει την υπογραφή του τότε πρωθυπουργού Α.Σαμαρά.

  Μια τέτοια κίνηση και μάλιστα με ΠΝΠ(Πράξη Νομοθετικού  Περιεχομένου) είναι  ασφαλώς λόγος  προβληματισμού και ενστάσεων. Ιδιαίτερα όταν γίνεται από μια κυβέρνηση της αριστεράς που κατήγγειλε τις προηγούμενες κυβερνήσεις για την σωρεία των ΠΝΠ που πέρασαν το προηγούμενο διάστημα.

Η προηγούμενη συγκυβέρνηση πέρασε 24 ΠΝΠ. Πολλές από αυτές δεν τις έφερε ούτε για συζήτηση στην βουλή. Ήταν στην μεγάλη πλειοψηφία τους νόμοι για επιβολή περικοπών, φόρων,ξεπουλήματος, λιτότητας. Έπλητταν  όχι μόνο την εργατική τάξη αλλά και το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας.

Η συγκεκριμένη ΠΝΠ έρχεται σαν απόρροια της αντίστασης της κυβέρνησης να μην  υποκύψει  στους εκβιασμούς που απαιτούν  συνέχιση  της ίδιας πολιτικής.

Το σύνταγμα ορίζει ότι  ΠΝΠ  μπορεί να γίνει σε έκτακτες συνθήκες.

Το ερώτημα δηλαδή που προκύπτει εκ των πραγμάτων σε όλους αυτούς που αντέδρασαν τόσο έντονα είναι:

Ήταν δηλαδή έκτακτες οι συνθήκες όταν  περνούσαν  ΠΝΠ για να  μειωθούν οι μισθοί, να επιβληθούν  χαράτσια και αβάσταχτοι φόροι,  υποχρηματοδότηση της ΤΑ, Νοσοκομείων, Σχολείων, όλα εν ολίγοις τα μνημονιακά και αντιλαϊκά μέτρα;

 Και δεν είναι έκτακτες οι  συνθήκες  τώρα που η κυβέρνηση μέσα από την προσχεδιασμένη έλλειψη ρευστότητας εκβιάζεται να συνεχίσει  την επιβολή παρόμοιων αντιλαϊκών και υφεσιακών μέτρων;

Δεν είναι έκτακτη συνθήκη η διασφάλιση και πληρωμή  μισθών και συντάξεων; Η συγκεκριμένη ΠΝΠ είναι ένα ύστατο αμυντικό μέτρο   στο πλαίσιο μιας καλύτερης διαπραγμάτευσης.

   Οι εμπλεκόμενοι στην συγκεκριμένη ΠΝΠ με προεξέχοντες τους αιρετούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ακολούθησαν την αντιπολίτευση στο crescendo υποκρισίας.

 Ακούστηκαν πολλά απο δημάρχους και περιφερειάρχες: «Αιτία πολέμου η απόφαση της κυβέρνησης» «Αυτά δεν έχουν ξαναγίνει  στην Τοπική Αυτοδιοίκηση» «Θα προσφύγουμε στο ΣτΕ».«Δικά μας είναι τα λεφτά! Ότι θέλουμε τα κάνουμε!!»

Να θυμίσω  ότι τα προηγούμενα 4 χρόνια συνέβησαν «σημεία και τέρατα» στην τοπική αυτοδιοίκηση. Μειώθηκαν τα έσοδα της από την κεντρική εξουσία κατά 60% με παράλληλη μεταβίβαση εκατοντάδων νέων αρμοδιοτήτων και συρρίκνωση του προσωπικού κατά 20-30% . Αποδέχθηκαν με ΠΝΠ το  οικονομικό παρατηρητήριο, την τρόικα δηλαδή στους Δήμους. Με ΠΝΠ έγιναν και οι περικοπές και οι διαθεσιμότητες και απολύσεις.

Πέρα από κάποιες επικοινωνιακού τύπου αντιδράσεις,ούτε πόλεμος έγινε,  ούτε προσφυγή σε ΣτΕ . Τότε κατανοούσαν την κρισιμότητα της κατάστασης κάτι που δεν συμβαίνει προς το παρόν.

      Η αλήθεια είναι ότι η  ΚΕΔΕ και η πλειονότητα των αιρετών υπήρξαν   συν υπηρέτες τα προηγούμενα χρόνια των βάρβαρων  μνημονιακών πολιτικών.  

 Ο τρόπος που συνήθιζαν να λειτουργούν καταδείχτηκε σε μια συνεδρίαση της  όταν   δήμαρχος με περίσσιο αυθορμητισμό και θράσος ξεστόμισε  : «Δικά μας είναι τα λεφτά ότι θέλουμε τα κάνουμε!»

Έχουν δίκαιο!  Έτσι είχαν μάθει οι περισσότεροι. Ότι είναι δικά   τους και τα κάνουν ότι θέλουν.

 Θα ήταν ενδιαφέρον, τώρα  που  ξεκίνησε από την βουλή ο λογιστικός έλεγχος του  δημόσιου χρέους, να ξεκινούσε και ένας έλεγχος στους Δήμους για την διαχείριση των προηγούμενων ετών. Στον Δήμο Αμαρουσίου λόγου χάρη που είναι δήμαρχος αρκετές τετραετίες ο σημερινός  πρόεδρος της ΚΕΔΕ  κ.Πατούλης, Πως αλήθεια ο Δήμος έφτασε να έχει δάνεια και χρέη που ξεπερνάνε, σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου, τα 250  εκατομμύρια; Πού πήγαν αυτά τα λεφτά ; Με ποιες διαδικασίες; Πως διαχειρίστηκαν οι δήμαρχοι την εξουσία τους   αλλά και γενικότερα πώς ο  δημόσιος τομέας διαχειρίστηκε  το δημόσιο  χρήμα. Ένα πραγματικό πόθεν έσχες  με εξονυχιστικό έλεγχο  σε όσους διαχειρίστηκαν δημόσιο χρήμα είναι επιβεβλημένος. Πιστεύω στον κατάλληλο χρόνο ότι θα το πράξει η κυβέρνηση. Θα είναι μια μεταρρύθμιση από αυτές που χρειάζεται ο χώρα και είναι προς όφελος της κοινωνίας. Ο αυστηρώς έλεγχος της διαχείρισης του δημόσιου χρήματος.

      Λέχθηκε από πολλούς δημάρχους ότι με την πράξη αυτή καταργείται η αυτοτέλεια και το αυτοδιοίκητο  της Τ.Α. Αυτά  όμως έχουν χαθεί προ πολλού( αν ποτέ αλήθεια υπήρξαν). Πέραν τούτου όταν μια χώρα έχει απολέσει την αυτοτέλεια, το αυτοδιοίκητο, την εθνική της κυριαρχία, προφανώς και οι όποιοι  φορείς και θεσμοί της έχουν υποστεί το ίδιο.

 Έβαλε πλάτη δηλαδή η ΚΕΔΕ και η πλειοψηφία των αιρετών σε κυβερνήσεις όταν έπαιρναν αντιλαϊκά μέτρα και σηκώνουν την σημαία της επανάστασης σε μια κυβέρνηση που αρνείται να κάνει τα ίδια; Τότε δήλωναν ότι είναι υποχρεωμένοι να τηρήσουν  την νομιμότητα τώρα εξεγείρονται και μερικοί δηλώνουν ότι δεν θα αποδεχθούν αυτήν την απόφαση.

       Το μέτωπο δανειστών, “εταίρων”,  ΜΜΕ, μαζί με την εγχώρια  διαπλοκή και πολιτικούς εκφραστές της  εκβιάζει την ελληνική κυβέρνηση να συρθεί σε αδιέξοδα  και ταπείνωση. Ο εκβιασμός  και η ταπείνωση στην ουσία απευθύνονται  στον ελληνικό λαό.  Είναι ένας εκβιασμός παραίτησης  πλήρως από την δημοκρατία, από την ελπίδα, την ιδέα ότι μπορεί να ορίζουμε  την μοίρα μας , να δρομολογήσουμε ένα καλύτερο μέλλον στην νέα γενιά. Ένας εκβιασμός πολιτικής και όχι οικονομικής σκοπιμότητας. Απαιτεί  να μείνουμε σκυμμένοι για παραδειγματισμό και άλλων λαών.

Μας θυμίζουν ωμά την αρχή και το μόνο “ευαγγέλιο” του καπιταλισμού. Κέρδη για τους λίγους περισσότερη φτώχεια για τους πολλούς. Επιθυμούν και το δηλώνουν ότι προτιμάνε τους προηγούμενους που  υπέγραφαν  ότι τους υπαγόρευαν χωρίς καμιά αντίρρηση.

       Όλοι λοιπόν αυτοί που καλούν την κυβέρνηση να τα βρει επιτέλους με τους «εταίρους», όσοι  αιρετοί λένε ότι δεν θα καταθέσουν τα αποθεματικά τους, ας πούνε ξεκάθαρα τι εννοούν: Μειώστε συντάξεις,  απελευθερώστε πλειστηριασμούς  στην πρώτη κατοικία,απορυθμίσετε πλήρως τις εργασιακές σχέσεις, βάλτε ΦΠΑ , ξεπουλήστε ότι έχετε;

 Αυτά είναι που ζητάνε οι δανειστές. 

Αν όμως περάσει  εκβιασμός τους η συνέχεια  θα είναι ακόμη πιο οδυνηρή για τον λαό και την χώρα.

                   Κατιρτζόγλου Λευτέρης

.