ΣΗΜΕΙΑ ΑΙΧΜΗΣ
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ…Του Δημήτρη Κ. Χατζηπαναγιώτου*
Δυστυχώς, ιδίως σε τοπικό επίπεδο, κάποιοι- ΟΧΙ ΟΛΟΙ- πολιτικοί επιχειρούν να μεταφέρουν μια αύρα κανονικότητας υπέρ το δέον. Με άλλα λόγια, επιδιώκουν να εμφυσήσουν στους πολίτες την πατερναλιστική αντίληψη πως με τη δική τους συνδρομή η κοινωνία θα υπερπηδήσει όλα αυτά τα προσκόμματα-απότοκα της φασματικής κρίσης
Δυστυχώς, ιδίως σε τοπικό επίπεδο, κάποιοι- ΟΧΙ ΟΛΟΙ- πολιτικοί επιχειρούν να μεταφέρουν μια αύρα κανονικότητας υπέρ το δέον. Με άλλα λόγια, επιδιώκουν να εμφυσήσουν στους πολίτες την πατερναλιστική αντίληψη πως με τη δική τους συνδρομή η κοινωνία θα υπερπηδήσει όλα αυτά τα προσκόμματα-απότοκα της φασματικής κρίσης
Ο πολίτης του 21 ου αιώνα θα έχει το προνόμιο να αφηγείται στις επόμενες γενιές πως
ήδη από το πρώτο τέταρτο του τρέχοντος αιώνα η φασματική κρίση συνεχώς
μεταλλάσσεται και προσπαθεί άοκνα «να δικαιολογήσει» πλήρως το όνομά της. ΝΑΙ, ΕΙΝΑΙ
ΦΑΣΜΑΤΙΚΗ, γιατί η ουσιώδης μορφή της είναι ηθική, αλλά στη συνέχεια ενδύθηκε ως
οικονομική, μετουσιώθηκε μάλιστα και σε υγειονομική και εξελίχθηκε άρτι σε πολεμική και
ενεργειακή. Όλοι μας στεκόμαστε ενεοί 1 μπροστά στην ανθεκτικότητα αυτής της κρίσης
που επιχειρεί, με όλες αυτές τις εκδοχές της, να εκριζώσει κάθε κεκτημένο της
ανθρωπότητας από τον προηγούμενο αιώνα, όπως την ειρηνική συνύπαρξη των λαών και
τη διατήρηση των υφιστάμενων συνόρων, την παγίωση της αστικής δημοκρατίας και του
κράτους δικαίου και πρόνοιας, την ευοίωνη προσέγγιση των μελλούμενων…
Σε αυτό το ζοφερό κλίμα η πολιτική ηγεσία της χώρας μας βρίσκεται σε ένα δίλημμα. Να
παρουσιάσει την τρέχουσα συγκυρία με ρεαλιστική οπτική – ήτοι, προβολή της φασματικής
και παγκόσμιας κρίσης, επαυξανόμενη και από το ζοφερό κλίμα λόγω του ρεβιζιονιστή 2
γείτονα εξ Ανατολής- ή να προσπαθήσει να μεταδώσει ένα τόσο αισιοδοξίας και
επαναφοράς στην κανονικότητα, επιχειρώντας να επουλώσει ταυτόχρονα και τα
πυορροούντα τραύματα του αδυσώπητα πληττόμενου κοινωνικού ιστού. Αντικειμενικά, η
εξισορρόπηση είναι δύσκολη από τους ταγούς 3 , και δη σε μια εποχή που το πολιτικό
δυναμικό της χώρας μας αντιμετωπίζεται με σκεπτικισμό, επιφύλαξη και – μερικές φορές –
και με προκατάληψη από τους πολίτες.
Δυστυχώς, ιδίως σε τοπικό επίπεδο, κάποιοι- ΟΧΙ ΟΛΟΙ- πολιτικοί επιχειρούν να
μεταφέρουν μια αύρα κανονικότητας υπέρ το δέον. Με άλλα λόγια, επιδιώκουν να
1 Ενεός -ή -ό: άφωνος, βουβός, αμήχανος από κατάπληξη· άναυδος, εμβρόντητος.
2 Ρεβιζιονιστής: ο οπαδός του αναθεωρητισμού
3 Ο ταγός: πνευματικός αρχηγός, καθοδηγητής.
εμφυσήσουν στους πολίτες την πατερναλιστική αντίληψη πως με τη δική τους συνδρομή η
κοινωνία θα υπερπηδήσει όλα αυτά τα προσκόμματα-απότοκα της φασματικής κρίσης.
Θεωρούν, επίσης, πως «κατόπιν ενεργειών τους» μπορούν να εξαλείψουν και τον ζόφο της
καθημερινότητας…
Έστω ότι οι διαθέσεις των πολιτικών αυτών είναι καλοπροαίρετες και εκπορεύονται από
την ενσυναίσθηση των δυσκολιών που βιώνει ο μέσος Έλληνας. Να δεχθώ, επιπλέον, πως
προσεγγίζουν «το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο». Να συναινέσω, ακόμη, πως το
έλλειμμα ψυχολογίας είναι ο χειρότερος οδηγός και αυτό οφείλουμε όλοι μας να
πολεμήσουμε. Μήπως όμως οι πολιτικοί αυτοί ξεχνούν την επαπειλούμενη ενεργειακή
φτώχεια του χειμώνα, τον κορωνοϊό που δηλώνει ευθαρσώς «παρών» ή το αδηφάγο τέρας
του πληθωρισμού που έχει ενσκήψει τόσο απειλητικά στην καθημερινότητα του Έλληνα;
Προφανώς και όχι.
Επομένως, δε χρειάζεται το «πατρονάρισμα» των πολιτικών ο Νεοέλληνας ή το «
κατόπιν ενεργειών» για την αντιμετώπιση της δύσκολης συγκυρίας. Αυτές είναι
μεθοδεύσεις του παρελθόντος που στη συνείδηση του κάθε υπεύθυνου πολίτη έχουν
καταδικασθεί τελεσίδικα. Επιτακτική, λοιπόν, είναι η ανάγκη της ενεργοποίησης εκείνου
του πολιτικού δυναμικού που έχει επίγνωση της πραγματικότητας, που δεν προτάσσει το
παροδικό κομματικό όφελος και την εφήμερη λήψη επιδοκιμασιών, αλλά ΑΝΤΙΘΕΤΑ έχει
όραμα, σχέδιο και ανιδιοτέλεια. Αρωγός - και σε αγαστή 4 σύμπνοια με αυτή την κατηγορία
των πολιτικών - είναι ο ενήμερος, ενεργός και οπλισμένος με πολλές δεξιότητες (hard &soft
skills) δημοκρατικός πολίτης του 21 ου αιώνα! ΕΤΣΙ ΘΑ ΕΠΑΝΑΚΑΜΨΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ
ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ…
* Ο γράφων είναι εκπαιδευτικός-φιλόλογος, θεράπων της δημόσιας εκπαίδευσης, υπ.
Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Πατρών, Μ.Α. & Μ. Sc.
4 αγαστός -ή -ό: θαυμαστός, αξιοθαύμαστος.
ήδη από το πρώτο τέταρτο του τρέχοντος αιώνα η φασματική κρίση συνεχώς
μεταλλάσσεται και προσπαθεί άοκνα «να δικαιολογήσει» πλήρως το όνομά της. ΝΑΙ, ΕΙΝΑΙ
ΦΑΣΜΑΤΙΚΗ, γιατί η ουσιώδης μορφή της είναι ηθική, αλλά στη συνέχεια ενδύθηκε ως
οικονομική, μετουσιώθηκε μάλιστα και σε υγειονομική και εξελίχθηκε άρτι σε πολεμική και
ενεργειακή. Όλοι μας στεκόμαστε ενεοί 1 μπροστά στην ανθεκτικότητα αυτής της κρίσης
που επιχειρεί, με όλες αυτές τις εκδοχές της, να εκριζώσει κάθε κεκτημένο της
ανθρωπότητας από τον προηγούμενο αιώνα, όπως την ειρηνική συνύπαρξη των λαών και
τη διατήρηση των υφιστάμενων συνόρων, την παγίωση της αστικής δημοκρατίας και του
κράτους δικαίου και πρόνοιας, την ευοίωνη προσέγγιση των μελλούμενων…
Σε αυτό το ζοφερό κλίμα η πολιτική ηγεσία της χώρας μας βρίσκεται σε ένα δίλημμα. Να
παρουσιάσει την τρέχουσα συγκυρία με ρεαλιστική οπτική – ήτοι, προβολή της φασματικής
και παγκόσμιας κρίσης, επαυξανόμενη και από το ζοφερό κλίμα λόγω του ρεβιζιονιστή 2
γείτονα εξ Ανατολής- ή να προσπαθήσει να μεταδώσει ένα τόσο αισιοδοξίας και
επαναφοράς στην κανονικότητα, επιχειρώντας να επουλώσει ταυτόχρονα και τα
πυορροούντα τραύματα του αδυσώπητα πληττόμενου κοινωνικού ιστού. Αντικειμενικά, η
εξισορρόπηση είναι δύσκολη από τους ταγούς 3 , και δη σε μια εποχή που το πολιτικό
δυναμικό της χώρας μας αντιμετωπίζεται με σκεπτικισμό, επιφύλαξη και – μερικές φορές –
και με προκατάληψη από τους πολίτες.
Δυστυχώς, ιδίως σε τοπικό επίπεδο, κάποιοι- ΟΧΙ ΟΛΟΙ- πολιτικοί επιχειρούν να
μεταφέρουν μια αύρα κανονικότητας υπέρ το δέον. Με άλλα λόγια, επιδιώκουν να
1 Ενεός -ή -ό: άφωνος, βουβός, αμήχανος από κατάπληξη· άναυδος, εμβρόντητος.
2 Ρεβιζιονιστής: ο οπαδός του αναθεωρητισμού
3 Ο ταγός: πνευματικός αρχηγός, καθοδηγητής.
εμφυσήσουν στους πολίτες την πατερναλιστική αντίληψη πως με τη δική τους συνδρομή η
κοινωνία θα υπερπηδήσει όλα αυτά τα προσκόμματα-απότοκα της φασματικής κρίσης.
Θεωρούν, επίσης, πως «κατόπιν ενεργειών τους» μπορούν να εξαλείψουν και τον ζόφο της
καθημερινότητας…
Έστω ότι οι διαθέσεις των πολιτικών αυτών είναι καλοπροαίρετες και εκπορεύονται από
την ενσυναίσθηση των δυσκολιών που βιώνει ο μέσος Έλληνας. Να δεχθώ, επιπλέον, πως
προσεγγίζουν «το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο». Να συναινέσω, ακόμη, πως το
έλλειμμα ψυχολογίας είναι ο χειρότερος οδηγός και αυτό οφείλουμε όλοι μας να
πολεμήσουμε. Μήπως όμως οι πολιτικοί αυτοί ξεχνούν την επαπειλούμενη ενεργειακή
φτώχεια του χειμώνα, τον κορωνοϊό που δηλώνει ευθαρσώς «παρών» ή το αδηφάγο τέρας
του πληθωρισμού που έχει ενσκήψει τόσο απειλητικά στην καθημερινότητα του Έλληνα;
Προφανώς και όχι.
Επομένως, δε χρειάζεται το «πατρονάρισμα» των πολιτικών ο Νεοέλληνας ή το «
κατόπιν ενεργειών» για την αντιμετώπιση της δύσκολης συγκυρίας. Αυτές είναι
μεθοδεύσεις του παρελθόντος που στη συνείδηση του κάθε υπεύθυνου πολίτη έχουν
καταδικασθεί τελεσίδικα. Επιτακτική, λοιπόν, είναι η ανάγκη της ενεργοποίησης εκείνου
του πολιτικού δυναμικού που έχει επίγνωση της πραγματικότητας, που δεν προτάσσει το
παροδικό κομματικό όφελος και την εφήμερη λήψη επιδοκιμασιών, αλλά ΑΝΤΙΘΕΤΑ έχει
όραμα, σχέδιο και ανιδιοτέλεια. Αρωγός - και σε αγαστή 4 σύμπνοια με αυτή την κατηγορία
των πολιτικών - είναι ο ενήμερος, ενεργός και οπλισμένος με πολλές δεξιότητες (hard &soft
skills) δημοκρατικός πολίτης του 21 ου αιώνα! ΕΤΣΙ ΘΑ ΕΠΑΝΑΚΑΜΨΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ
ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ…
* Ο γράφων είναι εκπαιδευτικός-φιλόλογος, θεράπων της δημόσιας εκπαίδευσης, υπ.
Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Πατρών, Μ.Α. & Μ. Sc.
4 αγαστός -ή -ό: θαυμαστός, αξιοθαύμαστος.
#SerresParatiritis
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
