1875 | 

: Από την εφημερίδα «Ερμής» της Θεσσαλονίκης: «Μανθάνομεν ότι εν Σέρραις ολόκληρη εβραϊκή οικογένεια πολυμελής ασπάσατο τον ισλαμισμόν».

1904 | 

Υποβάλλεται αίτηση ιδρύσεως Στοάς εν Σέρρες προς την Μεγάλη Στοά της Ελλάδος.

1906 | 

Απεβίωσε στην Πάτρα και ετάφη στις Σέρρες ο Γρηγόριος Κωνσταντίνου Ρακιτζής. Γεννήθηκε στις Σέρρες στις 12 Αυγούστου 1834. Από μικρή ηλικία άρχισε να εργάζεται ως υπάλληλος αρτοποιείου και με τις λίγες οικονομίες του κατόρθωσε να αποκτήσει ένα μικρό κατάστημα οινοπνευματωδών ποτών. Με την έντονη εργατικότητά του, στοιχείο που χαρακτήριζε όλη του τη ζωή, το αρχικά μικρό κατάστημα, μετετράπη σε ένα μεγάλο εμπορικό, το μοναδικό το οποίο προμήθευε με οινόπνευμα και ποτά τη Βουλγαρία. Έτσι έγινε ένας από τους ευπόρους εμπόρους των Σερρών. Οι εμπορικές του δραστηριότητες επεκτάθηκαν και σε άλλα προϊόντα εκτός από τα οινοπνευματώδη ποτά, όπως καπνό, βαμβάκι και γλυκάνισο. Η αγάπη του για τα γράμματα τον ώθησε να διαθέσει ολόκληρη την περιουσία του για τη μόρφωση της νεολαίας των Σερρών. Για αυτόν τον σκοπό διέθεσε 10.000 λίρες, για την ανέγερση του Κεντρικού Παρθεναγωγείου. Στη συνέχεια και πάντοτε με την προσωπική του επιστασία, παρέδωσε στη διάθεση της πόλης το «Δούμπειο Νηπιαγωγείο», το Εθνικό Ορφανοτροφείο και ανακαινισμένους τους ναούς του Αγίου Νικολάου και των Ταξιαρχών. Τα αισθήματα αγάπης προς τους συνανθρώπους του τα εξέφρασε είτε με τις προικοδοτήσεις άπορων κοριτσιών, είτε με την κατασκευή καπναποθηκών για να αποθηκεύονται παράλληλα με τα δικά καπνά, και των άπορων καπνοπαραγωγών των Σερρών, πάντοτε με ανιδιοτέλεια. Για αυτήν την τεράστια κοινωνική και φιλανθρωπική δραστηριότητά του ο Γρηγόριος Ρακιτζής ανακηρύχθηκε από την ελληνική Κοινότητα των Σερρών Μεγάλος Ευεργέτης. Τον θάνατό του, θρήνησε με την πάνδημη συμμετοχή του ο Σερραϊκός λαός και σε ένδειξη πένθους πολλοί ήταν αυτοί που φόρεσαν μαύρα περιβραχιόνια κι έκλεισαν όλα τα καταστήματα της αγοράς.

1925 | 

Επισκέφθηκε την πόλη των Σερρών ο δικτάτορας Πάγγαλος.

1934 | 

Συνήλθε το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης των Σερρών μετά την παύση του δημάρχου Δ. Μενύχτα από τη Νομαρχία και εξέλεξε με ψήφους δέκα επί συνόλου ένδεκα ψηφισάντων (οι Φιλελεύθεροι αποχώρισαν), ως νέο «δημαρχούντα» τον Γεώργιο Μόσχο (που παρέμεινε έως τις 31/12/1936) ο οποίος αντικατέστησε τον επίσης «δημαρχούντα» Κων/νο Χατζηδήμο (από 26/7 έως 8/8/1934).

1965 | 

Η εφημερίδα «Ελληνικός Βορράς» έγραψε: «...Εγκαταστάθη εις την πόλην μας πολυμελές συνεργείον γεωλόγων και μεταλλειολόγων, του Ινστιτούτου γεωλογίας και ερευνών υπεδάφους (του Υπουργείου Βιομηχανίας) με επικεφαλής τον γεωλόγον κ. Γ. Μαράτον. Ως εγνώσθη το εν λόγω συνεργείον θα ασχοληθή με την ευρείαν έρευναν, μελέτην και αξιολόγησιν όλων των κοιτασμάτων, τόσον των αργούντων όσον και των εν ενεργεία μεταλλείων του Νομού βάση σχετικού προγράμματος το οποίον κατήρτισεν προ διετίας το υπουργείον Βιομηχανίας».